معنی شادی پذیر - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

آنکه می تواند ادب یاد بگیرد

عادت پذیرنده، خوی پذیرنده، آنکه رفتار دیگران بر او تاثیر می گذارد، برای مثال کجا چون طبع مردم خوی گیر است / ز هرکس آدمی عادت پذیر است (عطار۱ - ۲۰۸)

(پَ رَ)

خوی پذیرنده. آنکه از کسی یا چیزی عادت پذیرد. آنکه خوی دیگری را قبول کند:
کجا چون طبع مردم خوی گیر است
ز هر کس آدمی عادت پذیر است.
عطار

پذیرای ادب: این کودک ادب پذیر نیست

خو پذیر با بدان کم نشین که بد مانی خو پذیر است نفس انسانی (سنائی حدیقه) آن که از کسی یا چیزی عادت پذیرد کسی که خوی دیگری را قبول کند

پذیرای ادب: (این کودک ادب پذیر نیست)

قابل پرداخت

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما